ΤΟ ΤΡΙΦΥΛΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΥΘΗΡIΩΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ
ΤΟΝ ΕΠΙΤΙΜΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΩΡΓΟ Ι. ΚΑΣΙΜΑΤΗ
(Επικήδειος που εκφώνησε ο Πρόεδρος του Γαβρίλης Ν. Νικηφοράκης)

Σεβαστέ και αγαπητέ μας Πρόεδρε,

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Τριφυλλείου Ιδρύματος Κυθηρίων, των γερόντων που φιλοξενούνται στο Γηροκομείο μας, της Τοπικής Εφορείας αλλά και των εργαζομένων τόσο στο Γηροκομείο όσο και στο Ίδρυμα, προσέρχομαι ενώπιον σου να σου απευθύνω λίγα λόγια αποχαιρετισμού. Λόγια αγάπης, σεβασμού και πρωτίστως ευγνωμοσύνης για όσα επί μισό και πλέον αιώνα προσέφερες στο Νησί μας, στο Ίδρυμα μας και στο Γηροκομείο μας.

Για την σημαντική συμβολή σου στη νομική επιστήμη και μάλιστα στο κλάδο του Δημοσίου Δικαίου, άλλοι πολύ πιο αρμόδιοι από μένα, έγραψαν πολλά ο δε Δήμαρχoς ανέπτυξε την τεράστια και πολυεπίπεδη προσφορά σου στο Νησί μας, η οποία άλλωστε είναι παγκοίνως γνωστή. Έτσι ο ομιλών θα περιοριστεί στο να εκθειάσει την επίσης τεράστια προσφορά σου στο Ίδρυμα μας.

Το 1975, σε ηλικία μόλις σαράντα τριών ετών και ευρισκόμενος ακόμη σε κατάσταση πλήρους επιστημονικής και επαγγελματικής ανάπτυξης, κλήθηκες, ή μάλλον για να ακριβολογούμε επιστρατεύτηκες, να αναλάβεις την Προεδρεία του Ιδρύματός μας, το οποίο κινδύνευε τότε να περιέλθει σε μια κατάσταση εσωστρέφειας. Χωρίς δισταγμό, αποδέχτηκες την πρόταση και μαζί με μια ομάδα παθιασμένων συνεργατών που είχαν το ίδιο με το δικό σου όραμα για το Ίδρυμα, αντιστρέψατε την πορεία, το εκτινάξατε προς τα εμπρός και το γιγαντώσατε.

Επί της μακράς Προεδρείας σου, η οποία διήρκεσε είκοσι έξι συνολικά έτη κατανεμημένα σε δύο θητείες, παγιώθηκαν οι κανόνες λειτουργίας του αρτισύστατου Γηροκομείου μας και ανοικοδομήθηκε και λειτούργησε η πτέρυγα των κατακοίτων, ολοκληρώθηκε η ανοικοδόμηση του οκταώροφου μεγάρου της οδού Θεμιστοκλέους 5 στην Αθήνα και με δικές σου ενέργειες οι μεν πρώτοι πέντε όροφοι εκμισθώθηκαν στο Δημόσιο, εξασφαλίζοντας ένα σταθερό και σημαντικό μηνιαίο εισόδημα για το Ίδρυμα, οι δε τρεις τελευταίοι όροφοι διατέθηκαν για την στέγαση των υπηρεσιών του Ιδρύματος αλλά και των παγκυθηραϊκής εμβέλειας σωματείων, που έχουν έδρα στην Αθήνα, καθώς και για την δημιουργία του Πνευματικού Κέντρου των Κυθηρίων. Επίσης κατόρθωσες να λύσεις δύο γόρδιους δεσμούς που επί πολλά χρόνια ταλάνιζαν το Ίδρυμα, αυτόν του Σκλάβειου κληροδοτήματος στο Μπρίσμπαν της Αυστραλίας, για την επίλυση του οποίου, παρά τις πολλαπλές και πολύ σημαντικές υποχρεώσεις που είχες τότε, δεν δίστασες να ταξιδέψεις μέχρι εκεί, αλλά και εκείνον της ενοποίησης της περιουσίας των δύο Τριφυλλείων.

Παράλληλα έδινες καθημερινά μαθήματα χρηστής διοίκησης γιατί πίστευες ακλόνητα, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έχεις γράψει, ότι «Κανένα ίδρυμα δεν μπορεί να λέγεται κοινωφελές, ούτε να επιτύχει κοινωφελείς σκοπούς χωρίς ήθος λειτουργίας, διοίκησης και διαχείρισης. Αλλά και κανένας κοινωφελής στόχος δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα χωρίς το πάθος και το μεράκι των προσώπων που έχουν αναλάβει την πραγμάτωσή του». Με αυτές τις αρχές εργάστηκες πάντοτε και με αυτά τα κριτήρια πρότεινες στο εκλεκτορικό σώμα τα μέλη του Δ.Σ.. Επίσης, αν και είχες εντονότατη πολιτική τοποθέτηση, ουδέποτε, μα ουδέποτε, έκανες επιλογή συνεργατών με κριτήριο την πολιτική τους τοποθέτηση. Την πολιτική σου ισχύ, που για ένα διάστημα ήταν εξαιρετικά ισχυρή, την χρησιμοποίησες μόνο για το καλό του Νησιού μας και του Ιδρύματος.

Επειδή δε από χαρακτήρα λειτουργούσες πάντα συνθετικά, όταν δημιούργησες το δικό σου, το κατά δικό σου, ίδρυμα το Κ.Ι.Π.Α., στο οποίο, ας σημειωθεί, από σεμνότητα δεν έδωσες το όνομά σου, δεν το σχεδίασες να λειτουργεί ανταγωνιστικά προς το Τριφύλλειο αλλά παραπληρωματικά, θεσμοθετώντας όχι μόνο ότι τα μέλη του Δ.Σ. του Τριφυλλείου θα μετέχουν στο εκλεκτορικό σώμα του Κ.Ι.Π.Α. αλλά και ορίζοντας ότι δύο μέλη του εννεαμελούς Διοικητικού Συμβουλίου του θα προέρχονται από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τριφυλλείου, οριζόμενα μάλιστα από το ίδιο. Οραματίστηκες δηλαδή δυο αδελφά ιδρύματα με διαφορετικούς σκοπούς αλλά με ένα κοινό μοναδικό στόχο την προσφορά στο νησί μας.

Σεβαστέ μας Πρόεδρε,

Με το ήθος και την προσφορά σου ήδη κατέχεις, πανάξια, κορυφαία θέση στο πάνθεον των κυθηραϊκών προσωπικοτήτων, και αυτό δεν είναι κοινοτυπία αλλά αποτελεί πραγματικότητα. Σ’ ευχαριστούμε για όλα. Σ’ ευχαριστούμε πρωτίστως γιατί με το παράδειγμά σου μας δίδαξες ποιο είναι το χρέος όλων μας στον τόπο που μας γέννησε και μας ανέθρεψε, γιατί, όπως εσύ ο ίδιος έγραψες «Ο δεσμός μου με το νησί, που μου έδωσε ό,τι έχω, μου θυμίζει, τώρα στο τέλος πια του ταξιδιού, πως του χρωστάω όλα όσα έχω». Και μόνο από τη φράση σου αυτή αποδεικνύεται το μεγαλείο της ψυχής σου.

Να είσαι βέβαιος ότι η μνήμη σου θα παραμείνει αιώνια.